Overzicht

Een immer vrolijke en sierlijke verschijning, de sijs. Oorspronkelijk zijn deze gele neefjes van de putter polder- en bosvogels, maar je treft ze ook al eens aan in tuinen. In de winter doen ze zich graag tegoed aan de zaden van elzen en berken.

De tjiftjaf is een kleine, bruingroenige zangvogel. Hij zingt zijn eigen naam en is een typische lentebode.

De vinpootsalamander is de kleinste inheemse watersalamander. Mannetjes zijn in de paartijd erg opvallend door hun draadstaartje en zwemvoetjes.

De vroedmeesterpad is een vrij kleine pad, ongeveer 5 cm lang, met korte poten. Deze pad heeft een grijze tot bruingrijze kleur en een wrattige huid. De ogen hebben een verticale pupil. Bij de vroedmeesterpadden staan de mannetjes in voor de broedzorg.

De wintereik kan wel 700 jaar oud worden. Deze soort komt minder vaak voor dan de zomereik.

De wrattenbijter is de grootste inheemse sprinkhaan van Nederland en België. Met zijn opvallende groene kleur en krachtige kaken is hij een zeldzame verschijning in heideterreinen.

De zomereik kan wel 1.000 jaar oud worden. Het hout is opvallend hard.

De schoonheid van de zomertaling doet hoofden duizelen tot helemaal in de Sahel. Daar overwintert hij. Telkens als deze prachtige eend tijdens de lente neerstrijkt in ons land, maakt ons hart een sprongetje. Helaas gaat het niet goed met de zomertaling.