Paddenstoelen

Het bijbelse verhaal dat Judas zich ophing aan een Vlier heeft ervoor gezorgd dat deze oorvormige zwam die heel het jaar door voornamelijk op deze struik verschijnt zijn naam kreeg.

De Echte tonderzwam is een meerjarige paddenstoel die parasiteert op de stam van verzwakte loofbomen, met voorkeur voor beuk, berk en populier. Tonderzwammen zijn het hele jaar door te zien en worden elk jaar groter. De zwam is een witrotter, die de aangetaste boom na enige jaren gevoelig maken voor stambreuk.

Esdoornhoutknotszwam is een opruimer van dood hout van esdoorn. De zwarte slanke vruchtlichamen zijn het hele jaar door te vinden, vaak op begraven takjes op de grond. Deze zwam is slanker en gladder dan zijn broertje de houtknotszwam die ook op andere loofhoutsoorten voorkomt. 

Eén van de minst kieskeurige, en dus gemakkelijk te vinden paddenstoelen is de geschubde inktzwam. Het is een opruimer van dode plantenresten die overal en heel het jaar door (zolang het niet vriest) kan opduiken. Na een hevige regenbui zie je hem eenzaam of in grote aantallen verschijnen… maar zijn leven duurt nooit lang. De sporen vervloeien bij rijpheid en druppen als zwarte inkt uit de paddenstoel, waarbij deze na een paar dagen bijna volledig zwart kleurt en er niet veel meer van over schiet. 

Op stronken en takken van allerlei loofbomen komen in de herfst zwarte knotsjes tevoorschijn die zich na een tijdje beginnen vertakken en een massa wit poeder (ongeslachtelijke sporen) vormen tegen het einde van de herfst.

Het hazenpootje is een kleine inktzwammetje met witte vlokken die bij ouderdom verdwijnen. Opruimer die vaak te zien is op houtsnippers.

Zie je in de herfst een paar zwartbruine, smalle, harde vingers op dood hout dan is de kans groot dat dit de houtknotszwam is. Kijk goed of het geen esdoornhout is en de vingers heel smal zijn, want dan is de kans groot dat het om de esdoornhoutknotszwam gaat.  

Spechtinktzwam is een opvallende zwarte inktzwam met witte schubben. In 2004 was de paddenstoel nog zeldzaam in Vlaanderen, het was toen een typische soort die af en toe opdook in het Zoniënwoud. Sindsdien heeft de soort een enorme opmars gekend en is nu bijna overal in Vlaanderen te zien.