Projecten

Aangezien veel soorten, die verdwenen door leefgebiedverlies of achteruitgang milieukwaliteit ook na grondig natuurherstel, niet uit zichzelf terugkeerden, leeft er bij natuurbeschermers vaak een wens om deze terug te brengen. Dit kan nodig zijn om bijvoorbeeld het lokaal of zelfs (inter)nationaal overleven van een soort veilig te stellen, lokale populaties of genetische diversiteit te herstellen.

Met het Interreg-project ‘GrasGoed – Natuurlijk Groen als Grondstof’ geven natuurbeheerders, bedrijven en kennisinstellingen in de grensregio Vlaanderen en Nederland de resten van natuurbeheer een tweede leven.

Natuurpunt gaat voluit voor waardevolle bossen die barsten van het leven. Maar duurzaam bosbeheer betekent soms ook een boom uitdoen. En op sommige plaatsen kiezen we resoluut voor een ander natuurtype zoals heide of veen. In elk geval komt de natuur op de eerste plaats. Dat ons zicht als bezoeker tijdelijk minder fraai is, moeten we er als natuurliefhebbers bij nemen.

De voorbije decennia werden er op de uitgestrekte heidegebieden heel veel dennenbossen aangeplant voor houtproductie. Het zijn monotone bossen met weinig natuurwaarde. Daar waar het heidepotentieel nog in de bodem zit onder de recente boslaag, maken we stukken terug open.

Waarom vinden wij veengebieden zo geweldig? Simpel, deze gebieden bruisen niet alleen van het leven, venen spelen ook een belangrijke rol in de strijd tegen de klimaatverandering. 

Veengebieden zijn het leefgebied voor veel planten- en diersoorten, waaronder heel wat Europees beschermde soorten, die specifiek zijn voor de bijzondere omstandigheden in deze ecosystemen. Daarnaast spelen venen een belangrijke rol bij het voorkomen van overstromingen en droogte. Niet-ontwaterde veengebieden vertonen een sterke sponswerking waardoor piekafvoeren bij extreme regenval worden vertraagd en de kans op overstromingen afneemt. Bovendien beschikken veengebieden over de bijzondere capaciteit om grote hoeveelheden CO2 op te slaan in de veenbodem. Slechts 3 tot 5 procent van de totale landoppervlakte op het noordelijk halfrond bestaat uit veen, maar die veengebieden bevatten wel 33 procent van alle koolstof in de bodem.